Sunrise tot sunset en er tussenin scooteren

Minglaba! Zo groeten Birmezen elkaar en zo worden we ook gegroet bij elk hotel of souvenirswinkeltje dat we tegenkomen.

Vandaag zijn we extra vroeg opgestaan om vanaf een tempel de zon op te zien komen in Bagan. Met de taxichauffeur van gisteren hadden we afgesproken dat hij ons vanmorgen om half zes op zou halen om ons heen en weer te brengen naar een goede tempel voor zonsopkomsten; echter stond er ineens een andere chauffeur ons op te wachten en was het nog even gedoe met naar welke tempel we zouden gaan.

Maargoed, uiteindelijk bij een tempel uitgekomen was het nog pikkedonker. Er stonden een paar brommertjes en twee auto’s, dus we waren in ieder geval niet de enigen. Na in het pikkedonker de steile trap van de tempel opgeklommen te zijn, zaten daar inderdaad een man of tien om samen met ons de zon op te zien komen.

Langzaam werd het wat lichter aan de horizon en toen het erop leek dat de zon echt op zou komen, zagen we in de verte luchtballonnen aan de horizon oprijzen, welke klaar waren om de lucht in te gaan. Erg leuk om te zien, zeker omdat we wisten dat wij de volgende dag zelf ook ee ballonvaart in zo’n ballon hadden geboekt. Toen de ballonnen even later de lucht in vlogen en tegelijkertijd ook de zon opkwam, was het beeld helemaal compleet en hebben we genoten van een mooie zonsopkomst in Bagan.

Terug aangekomen bij het hotel hebben we nog kunnen ontbijten en daarna besloten we de omgeving en de plekken waar we nog niet langs waren geweest met de taxi zelf te gaan bezoeken op een e-bike, oftewel elektrische scooter. En dat was een goed plan, want de e-bikes rijden aardig door waardoor we gemakkelijk konden komen waar we wilden en de snelheid gaf ook enige verfrissing in de warmte van Bagan.

Rond een uur of twaalf was het weer tijd voor de gebruikelijke verfrissende duik in het zwembad en lunch bij het hotel, waarna we in de namiddag weer een tempel uitkozen om de zonsondergang te bewonderen. Dit keer zaten we op een heel steile en lastig te beklimmen tempel; een paar keer moesten we door kleine doorgangen waar we zelf amper doorheen konden, waardoor we de tweede zonsondergang met een selecter groepje en zonder toerbussen vol Fransen en Chinezen konden aanschouwen. We sloten de dag uiteindelijk af bij een erg leuk Italiaans restaurantje op het dakterras (tweede verdieping) van een van de hotels in Nyaung U, het dorpje van ons hotel.