Tempels, tempels, zwembad, tempels

’s Ochtends vroeg na ons eerste ontbijt in het Zfreeti hotel in Nyaung U, een van de dorpjes rond het tempelcomplex in Bagan, stond er weer een taxi voor ons klaar om ons op pad te nemen naar de vele tempels die Bagan biedt. Het was nog aardig fris; ookal is het overdag zo’n vijfendertig graden, koelt het ’s nachts af tot een graad of zestien.

Met de taxi chauffeur hadden we afgesproken ’s ochtends tempels te bekijken, vervolgens rond de middag naar het hotel te gaan om te zwemmen, en tenslotte in de namiddag weer opgepikt te worden om naar de zonsondergang te kijken vanaf een van de vele tempels. De receptionist had ons een niet al te toeristische maar wel mooie tempel aangeraden voor de zonsondergang, dus we waren benieuwd!

Na een paar minuten rijden kwamen we aan bij de eerste tempels. Omdat het zo vroeg was, hadden de souvenirs verkopers hun stalletjes nog niet opgebouwd. Degenen die wel al ter plaatse waren leidden ons met zaklampen rond door de tempels versierd met vele wandschilderingen en lieten ons binnen in tempels die nog waren afgesloten.

Daarna volgde er een zondvloed aan allerlei tempels, de een nog indrukwekkender dan de ander. Zeker op het vroege tijdstip als er nog niet al te veel toeristen rondlopen waan je je af en toe een jaar of duizend terug in de tijd.

Met de vele toeristen kwamen er ook steeds meer douvenirverkopers opdagen. Bij elke tempel die we betraden, werden we overladen door vele ansichtkaarten, beeldjes, eten en andere soorten prullaria. Maar na de verkoopsters afgeslagen te hebben (die echt alles probeerden: “you are so pretty”, “you come back later?”, “how many percent sure that you return?” etc) kwamen we werkelijk waar elke keer weer uit bij een fantastisch mooie tempel of een geweldig uitzicht over de omgeving.

De meeste tempels kon je ook in, al leken de meesten erg op elkaar van binnen: vier zijden met aan elke zijde een zittende Budha en op de muren wandschilderingen van de paar honderd reïncarnaties van Budha en allerlei variaties van zittende, liggende, of staande Budha’s.

Rond het middaguur begon het, ondanks dat het momenteel winter is in Myanmar, weer gigantisch heet te worden dus reden we terug naar het hotel om te lunchen en een lekkere duik in het zwembad te nemen.

Toen we aan het eind van de middag weer op pad gingen, reden we eerst langs twee huzarenstukjes qua tempels, de twee grootste tempels van het gebied welke op de route lagen naar de laatste tempel van de dag waarvandaan we de zonsondergang gingen bekijken. Ondanks dat de receptionist aangaf dat deze tempel relatief weinig toeristen aantrok tijdens zonsondergangen, stonden er toch al een paar bussen met Fransen en Chinezen. Gelukkig was er nog een mooi plaatsje te bemachtigen voor wat mooie foto’s van de ondergaande zon in het landschap bezaaid met Birmese tempels.