Pagoda's en een brandende zon

Vandaag hebben we uitgetrokken om Yangon te bezoeken. De wandeltocht door downtown Yangon bleek een hele opgaaf, omdat het met 36 graden bloedheet was en het in de zon niet uit te houden was.

Van schaduw naar schaduw navigerend kwamen we langs de Sule Pagoda, een oude stupa (gouden tempel in de vorm van een bel) die het oorspronkelijke middelpunt van de stad is. Het was een aardig uitzicht, maar eerlijk gezegd ontnamen de muur en de talloze winkeltjes eromheen een groot deel van het uitzicht.

Na door de brandende zon langs een aantal prachtige koloniale gebouwen te hebben gelopen, hebben we geluncht in het oudste en duurste hotel van Yangon, Hotel Strand. Heerlijk om even in een lekkere stoel in de airco te zitten na al dat gezweet!

Aangezien de hitte niet minder werd, besloten we na de lunch de wandeltocht voor gezien te houden en hebben alvast treinkaartjes en eten voor de trein naar Mandalay in te slaan, aangezien we goede verhalen hebben gelezen over deze treinrit en we het prima vonden om Yangon weer achter ons te laten, op naar de volgende bestemming.

Maar dat alles niet voordat we de highlight van Yangon hebben bezocht: de Shwedagon Paya, een enorm centrum van gouden tempels en de allergrootste stupa ter wereld, welke vanuit met een hoogte van 100 meter boven heel Yangon uitsteekt en vanuit de gehele stad te zien is. Toen het aan het eind van de middag begon af te koelen gingen we erheen en daar aangekomen werden we overladen aan een gigantische hoeveelheid goud, budha’s, monniken, allerlei oosterse tempeltjes, en heel veel toeristen.

Ondanks dat een gedeelte van de grote stupa zelf bedekt was in verband met herstelwerkzaamheden, was het een adembenemend zicht, zeker wanneer de zon onder ging en het tempelcomplex langzaam werd gevuld met wierook en de rook van vele kaarsjes, het was een magisch aangezicht.